Posts

Verticaal blijkt nog niet normaal. De voortgang in fase 0

Afbeelding
In de vorige Blog schreef ik over ons lumineuze idee om zonnepanelen verticaal te plaatsen. Als eerste project hebben we de kade gekozen aan het verversingskanaal ter hoogte van de Energiecentrale. Vanzelfsprekend een geweldig idee. Maar zoals vaker bij goeie ideeën, het idee is snel bedacht, enthousiaste figuren springen op, steken elkaar aan en trekken alvast een fles wijn open om het eindresultaat te vieren. Echter daarna komt het edele voetenwerk. Dingen die je niet voorzien hebt, dingen die ingewikkelder zijn dan je dacht. Al gauw heb je dan gedachten zoals: "Waar gaat dit over?", "Wat doen die lui moeilijk", "Hebben ze niks beters te doen?" en "Waar zijn we nou helemaal mee bezig?" Ik heb het hier over het verschijnsel vergunningen. Een vergunning is een toestemming van de overheid om jou als burger met een idee de gelegenheid te geven jouw idee uit te voeren.  Dat alleen al! Jouw idee wordt beoordeeld door een stelletje pot

Verticaal is het nieuwe normaal

Afbeelding
Zonnepanelen zijn langzamerhand een bekend fenomeen. Ze wekken elektriciteit op. Ze staan vaak op platte daken en zijn dan niet zichtbaar vanaf de straat. Ook liggen ze op schuine daken en dan zijn ze wel zichtbaar. Mensen vinden er wat van. Niet mooi of juist goed passend bij het huis. Ook zijn er maniakken die niets liever doen dan naar tellertjes kijken en handenwringend uitrekenen hoeveel ze nu weer bespaard hebben en hoeveel rendement ze op het zuur geïnvesteerde geld hebben gehaald. De Groene Regentes plaatst ook zonnepanelen. Bij voorkeur op wat grotere daken. Wij noemen dat collectieve zonnedaken en deze zijn bedoeld voor mensen die geen eigen dak hebben of de sores niet willen van al dat gedoe op hun dak en in hun huis. Van een project met een collectieve zonnedak krijgen wij een kick. Zo gauw zich er weer een kans voordoet zie je de Groene Regentesser opspringen om aan de slag te gaan. Toch zie je dat opspringen niet zo vaak. Het blijkt een taai en moeizaam